‘Freedom is a state of mind’ lees je als je mijn facebookpagina bezoekt. Ik geloof heilig in de quote van Walter Mosley op mijn omslagfoto. Nu nog de woorden toepassen…
Mind
Al heel wat jaar ben ik meer dan geïnteresseerd in hoe de mind werkt, beter gezegd hoe MIJN mind werkt. Het Boeddhisme gebruik ik als voornaamste kompas op deze ontdekkingsreis. Ik noem mezelf geen Boeddhist maar de leer is wel heel belangrijk voor me. Het geeft me vele handvatten om op een voor mij goede manier voor mijn mind te zorgen, maar ook voor mijn lichaam en de wereld om mijn heen. Met tranen in mijn ogen kan ik luisteren naar verhalen van Boeddhistische leraren over hoe onze mind werkt. Alsof ik antwoord krijg op vragen waar ik al jaren mee worstel.
Lijdensweg
Een bekende vertelling gaat over de manier waarop wij mensen lijden ervaren. Het is alsof we getroffen worden door meerdere pijlen. De eerste pijl raakt je in je hart. Dat doet mega veel pijn, uiteraard. Maar in plaats van die pijn te verzorgen, schieten wij nog een pijl op onszelf af, en nog een, en nog een. In de vorm van gedachten, ideeën en emoties die we erbovenop stapelen. Laat de lijdensweg maar beginnen. Ik ken die weg zelf erg goed. Zo had ik onlangs een paar dagen griep. In plaats van mijn lichaam ziek te laten zijn en te rusten, was ik drie dagen lang aan het piekeren over waarom ik ziek was, net of Robin Hood met zijn maten me dagenlang onder schot namen. Naast dat ik me lichamelijk ellendig voelde, begon ik me ook steeds somberder te voelen, terwijl er eigenlijk niks aan de hand was.
Mindfulness
Hoe voorkom je nou zo’n vuurpeloton van boogschieters vraag je je af? Volgens het Boeddhisme is mindfulness dé manier om niet de tweede pijl af te vuren. Oftewel, in aandacht leven, één van de acht stappen van het achtvoudige pad. Door in aandacht te leven kun je steeds beter gaan zien hoe je gedachtenpatronen lijden veroorzaken en ook de vaardigheid ontwikkelen om nutteloze gedachten tegen te gaan. Heel simpel dus eigenlijk, zou je zeggen.
Ballingschap
De laatste tijd is mijn mindfulness echter ver te zoeken. Als ik op mijn kussentje zit te mediteren, kan ik mijn aandacht er nog wel bijhouden, maar zodra ik opsta, raak ik gevangen in mijn gedachten. Zorgen over de toekomst en mijn werk als voornaamste pijlen, maar ook mijn idealen, dromen, verwachtingen, onzekerheden, relatie, vertrouwen, gezondheid, sociale leven én sociale druk houden me meer dan ooit bezig. Rond de 50.000 gedachten per dag die voelen als een ballingschap. En het gekke is, ik weet dus dondersgoed hoe ik kan ontsnappen, maar op een of andere manier lukt het me echt even niet.
ik zit gevangen
in een cel zonder sloten
ontsnappen is onmogelijk
mijn onderkomen heeft veel ramen
die uitkijken op een bos
en een drukke wijk
het eten is prima
voldoende bezoek
ik heb zelfs een kussentje
en een kleed
soms mag ik naar buiten
om een luchtje te scheppen
als ik het niet vergeet