Vroeger koos ik elk jaar samen met een goede vriend een woord van het jaar. Dat woord stond symbool voor hoe we het jaar zouden beleven. Zo hadden we een keer het jaar van het reizen. Of ook een keer het jaar van de liefde. Dit jaar had ik vooraf geen woord van het jaar. Maar zo tegen het eind …
Onlangs dronk ik thee met een vrouw. Ze vertelde me dat ze huidhonger had. Ik kende het woord niet. Toen ik er later over nadacht, kwam haar woord steeds meer tot leven. Huidhonger Noem het een innerlijke roep om intimiteit Het verlangen naar lijfelijkheid De binnenkant van een donzen kussen dat haar ziel omsingeld Warmte