Mijn geest is verslaafd aan het creëren van verwachtingen. Zonde van de energie eigenlijk. Want je kunt de toekomst niet voorspellen.
Sceanario’s
Vorige week ging ik surfen bij Lanzarote. Voordat ik landde op het vulkanische eiland had ik al tientallen scenario’s doorgenomen over hoe ik het zou gaan hebben of wie ik zou ontmoeten. Het enige scenario dat ik niet had geschreven, was dat ik in een huis terecht zou komen met allemaal blowende mannen.
Wietgordijn
Het duurde even voordat ik door het wietgordijn heen kon kijken. Ik stoeide met vooroordelen en mijn eigen verwachtingen. Pas toen ik deze losliet, leerde ik vier bijzondere personen kennen.
Anders
Op het dakterras van mijn appartement in La Santa keek ik op de laatste ochtend terug op mijn vakantie. Was de vakantie geworden wat ik er van verwachtte? Nee, maar niet in de negatieve zin van het woord. Het was gewoon weer anders. Anders leuk. Had ik dat geweten (of niet), dan had me dat een hoop gepieker gescheeld die eerste dag.
Blanco
Ik staarde naar een witte muur en overdacht mijn verwachtingen. Een muur heeft geen beeld van de toekomst. De muur is de muur. Voor de muur is morgen onbeschreven. Blanco. Zoals mijn geest van nature ook is. Zonder mijn verwachtingen…
In verwachting…
In verwachting van…
een zondagskindje met een rijke fantasie
haar eerste stapjes zettend
voordat de huidige wereld is vergaan
In verwachting van…
een zaadje met helderziende ogen
haar eerste voorspelling gedaan
bevorens ze realiteit ontdekt
In verwachting van…
een baby met regisserende gaven
haar eerste horrorscenario geschreven
eer taal is aangeleerd
In verwachting van…
een welpje met volmaakte dromen
haar eerste contact met ambitie gemaakt
vooraleer ze slaapt